آیا “جلیلی” شباهتی به احمدینژاد دارد؟(بیان تحلیل‌های عجیب، غیر‌منطقی و کینه‌توزانه)
آیا “جلیلی” شباهتی به احمدینژاد دارد؟
افراد و جریان‌هایی که امروز برای نفی جلیلی اصرار بر مقایسه میان وی و احمدینژاد دارند، خواسته یا ناخواسته این دو را در “نقاط قوت” یکدیگر مقایسه می‌کنند، به عبارت دیگر وقتی ساده‌زیستی سعید جلیلی با ساده‌زیستی احمدینژاد مقایسه می‌شود و در پس آن نتیجه‌گیری می‌شود که این یک نقطه منفی در کارنامه جلیلی محسوب می‌شود؛ بیش از هر چیز دست خالی مخالفان جلیلی آشکار می‌شود چرا که وی در مقایسه با نقاط منفی احمدینژاد دارای اشتراک خاصی نیست.
به گزارش فومن نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران؛ “جلیلی ۹۲ همان احمدی ن‍ژاد ۸۴ است”، “احمدینژاد ۲ آمد”، “جلیلی؛ ورژن جدید احمدینژاد” و …
اینها بخشی از تیترها و تحلیل‌هایی است که این روزها مخالفان جلیلی به طور گسترده مطرح می‌کنند، عمده منطق و استدلال آنها “مشابهت‌سازی سعید جلیلی و محمود احمدینژاد” است تا در نهایت چنین نتیجه‌گیری شود که نباید به جلیلی اعتماد کرد و در صورت رئیس‌جمهور شدن وی، بسیاری از مشکلات و اقدامات اشتباه احمدینژاد تکرار خواهد شد اما در پس این مقایسه مع‌الفارق؛ مغلطه ساده‌ای گنجانده شده که قابل تامل است.
افراد و جریان‌هایی که امروز برای نفی جلیلی اصرار بر مقایسه میان وی و احمدینژاد دارند، خواسته یا ناخواسته این دو را در “نقاط قوت” یکدیگر مقایسه می‌کنند، به عبارت دیگر وقتی ساده‌زیستی سعید جلیلی با ساده‌زیستی احمدینژاد مقایسه می‌شود و در پس آن نتیجه‌گیری می‌شود که این یک نقطه منفی در کارنامه جلیلی محسوب می‌شود؛ بیش از هر چیز دست خالی مخالفان جلیلی آشکار می‌شود چرا که وی در مقایسه با نقاط منفی احمدینژاد دارای اشتراک خاصی نیست.
به عنوان مثال، جلیلی در طول دوره ۶ ساله حضور خود در شورای عالی امنیت ملی کشور نشان داده بسیاری از نقاط ضعف احمدینژاد را ندارد و علاوه بر ساده‌زیستی، مردمی بودن، پر‌کاری و … که همان نقاط قوت رییس جمهور فعلی است، فردی بسیار کم حاشیه است که در عین حال از مواضع انقلابی و اصولی خود ذره‌ای کوتاه نیامده است.
جلیلی در عین تقوای سیاسی؛ مرزبندی روشنی با جریان‌های موازی مدعی اصولگرایی، تکنوکرات‌ها و سیاست‌بازان دارد و رصد دقیق مواضع و رفتارهای سیاسی وی نشان می‌دهد، “عقلانیت انقلابی” شاه‌کلید تفسیر کنش‌های سیاسی او محسوب می‌شود.
جلیلی در عین حال نه تنها بواسطه عملکرد خود طی سال‌های اخیر،
ولایتمداری خود را نشان داده است بلکه تاکیدات وی در اولین حضور
انتخاباتی‌اش در برنامه گفتگوی ویژه خبری مبنی بر فصل‌الخطاب بودن “قانون”
نشان می‌دهد نوع نگرش او به قانون و لزوم پایبندی به آن چگونه است؛
چرا
که کارنامه وی طی سال‌های گذشته نیز به گونه‌ای است که هیچ فردی
قانون‌ستیزی یا اصرار بر دور زدن قانون آن را در جلیلی مشاهده نکرده و با
توجه به این پیشینه مشخص، تاکیدات امروز وی نسبت به این مساله را نمی‌توان
نوعی شعار انتخاباتی و لحظه‌ای توصیف کرد.
با این تفاسیر بیشتر می‌توان سطح استدلال و منطق افرادی که این روزها سعی می‌کنند با مقایسه نقاط قوت جلیلی و احمدینژاد، نقاط ضعف احمدینژاد را به جلیلی نسبت دهند، تشخیص داد.
بیان تحلیل‌های عجیب، غیر‌منطقی و کینه‌توزانه‌ای مانند اینکه چون احمدینژاد هم انسان ساده‌زیستی بود – و هنوز هم هست – ولی در بسیاری از موارد دیگر موفق عمل نکرد، پس حتما جلیلی هم همانطور خواهد بود! و پراید سوار شدن جلیلی و روحیه مردمی مثال‌زدنی وی یک نقطه ضعف بزرگ برای اوست؛ همه و همه نشان می دهند دست مخالفان جلیلی برای مقابله گفتمانی با وی تا چه حد خالی است و بالعکس این مدل رفتارها حاکی از آن است که جلیلی همان فردی است که طبق فرمایشات رهبر معظم انقلاب در نخستین روز سال ۹۲؛ دارای نقاط قوت احمدینژاد منهای نقاط ضعف اوست.
- ۹۲/۰۳/۰۷